Lady Marmolada, 15 lat później: Triumf popowej divy Solidarity

„Lady Marmalade” to hymn solidarności z popową divą, który przetrwał próbę czasu. Wydana piętnaście lat temu piosenka nadal rezonuje z fanami i stała się wzmacniającym hymnem dla kobiet na całym świecie. Piosenka zawiera gwiazdorski skład artystek, w tym Patti LaBelle, Christina Aguilera, Lil' Kim i Mýa. Teksty opowiadają o umocnieniu i zjednoczeniu się jako kobiety, aby celebrować naszą seksualność i siłę. Od czasu premiery „Lady Marmalade” została nagrana przez wielu artystów i pojawiła się w filmach i programach telewizyjnych. Pozostaje jedną z najpopularniejszych piosenek wszechczasów, a jej przesłanie o kobiecej solidarności jest dziś tak samo aktualne, jak piętnaście lat temu.

Samanta Vincenty

Obrazy Getty'ego

Minęło dokładnie piętnaście lat, odkąd Christina Aguilera, Lil Kim, Mya i Pink wykonali wspólnie wyprodukowany przez Missy Elliott i Rockwilder cover Lady Marmalade na gali MTV Movie Awards w 2001 roku. Powiedzieć, że ponowne obejrzenie klipu pokazuje, że każdy wykonawca jest „na szczycie swojej gry”, oznaczałoby zasugerowanie, że od tego momentu wszystko było już z górki – stwierdzenie, z którym artyści i ich fani prawdopodobnie by się nie zgodzili – ale moment ugruntował rekordową pozycję utworu sukces na listach przebojów i pozostaje o wiele bardziej pamiętny niż Czerwony Młyn!, film Baza Luhrmanna, do którego został nagrany.

Jason Earles i Jordin Sparks pobrali się

Spektakl, który zasadniczo odtworzył teledysk wyreżyserowany przez Paula Huntera, jest kultowy z powodów wykraczających poza piosenkę i ewentualnie rockowe odkrycie. Jasne, ich stroje były seksowne, w sposób, który posłużył jako anachroniczna promocja tylko trochę mniej anachronicznego filmu Luhrmanna. Skąpo ubrani w kabaretki, pluszowe body i metaliczne ubrania z wczesnych lat, z włosami i makijażem, zebrało się do 11 (tysięcy), zespoły artystów ucieleśniały burleskę w każdej definicji tego słowa: był to zarówno podnoszący na duchu występ, jak i komicznie przesadzona imitacja jeden.

Z założenia zarówno piosenka, jak i jej inscenizacja były prawdziwą paradą królowych Top 40, a każda z nich dostała to, co jej się należało, gdy przechodziła przez światła w kształcie serca — najpierw Mya ze swoją autorytatywną szpicrutą, a potem Pink (pamiętaj jedwabie z czasów przed erą Pink?), a następnie rapujący Lil Kim w olśniewającej, różowej bieliźnie, a na końcu Christina Aguilera i jej głos z siłą wichury. Trudno nie zauważyć, że Xtina robi największe wejście i tak się składa, że ma na głowie bardzo przypominającą tiarę nakrycie głowy, a fakt, że taki był rzekomy zamiar Team Xtina od skoku, był punktem zapalnym trwającej od lat waśni z Pink.

[Dyrektor A&R] Ron Fair wszedł. Nie powiedział „Cześć” żadnemu z nas i powiedział: „O co chodzi? Jaka jest najbardziej śpiewająca część? Christina weźmie udział w tej roli, jak opowiadał Pink w odcinku VH1 z 2009 roku Za muzyką . A ja wstałem i powiedziałem: „Cześć! Jak się masz? Miło, że się przedstawiłeś. Jestem różowy. Ona nie weźmie tej roli — myślę, że o to chodzi w tym pieprzonym spotkaniu.

Chociaż wydaje się, że istnieje żadna utracona miłość między Pink a Aguilerą fakt, że męski wykonawca płyty podżegał do konfliktu, jest często pomijany w tradycji fanów, która faworyzuje narrację divy, w której tylko jedna może być królową, a pretendenci zaciekle przepychają się o najwyższy status. W 2016 r. to nieśmiertelne przekonanie – że relacje między żeńskimi gwiazdami popu są nieustannie oparte na rywalizacji, cieniu i zazdrości – jest często ujawniane na Twitterze #staywoke i na obu stronach, w tym na tej i same gwiazdy . Ale w 2001 roku koncepcja czterech silnych, utalentowanych kobiet występujących solo, stojących ze sobą ramię w ramię / podwiązka w podwiązkę, by wykonać nokautujący występ, była żałośnie oszałamiająca. Zwiększyło to również bezprecedensowe osiągnięcia utworu.